Phonologia Arabica
Etsi multis linguis sunt dialecti quae phonologiá suá differuntur, linguae Arabicae accuratius est de continuo dialectorum loqui.[1] Haec commentatio praecipue linguam Arabicam normatam modernam? (LANM) tractat, quae lingua eruditorum est per Orbem Arabicum usitata. LANM in prelo scribitur et in programmatibus nuntiorum orationibusque dicitur.[2]
Linguae Arabicae sunt 28 phonemata consonantia, cum contrafactione inter consonantia "emphatica" (id est, pharyngalizata velarizatave) dicta et non emphatica; et tria phonemata vocalia. Et consonantiis et vocalibus "phonemica longitudinis qualitas" est.[3]
Consonantes
[recensere | fontem recensere]Gravissimis quidem in orationibus, pronuntiatus de locutoris origine dependit.[4] Nihilo minus, numerus et qualitas phonetica maioris partis 28 consonantium aliquid constantiae inter regiones Arabicas habent. Nota bene linguam Arabicam consonantibus uvularibus, pharyngalibus, necnon sonis pharyngalizatis ("emphaticis") plenam esse.
Notae
[recensere | fontem recensere]Bibliographia
[recensere | fontem recensere]- Holes, Clive (2004), Modern Arabic: Structures, Functions, and Varieties, Georgetown University Press, ISBN 1-58901-022-1
- Kirchhoff, Katrin; Vergyri, Dimitra (2005), "Cross-dialectal data sharing for acoustic modeling in Arabic speech recognition", Speech Communication 46 (1): 37–51, doi:10.1016/j.specom.2005.01.004